Przejdź do zawartości

Majątek wspólny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Majątek wspólny – przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania małżeńskiej wspólności majątkowej przez oboje małżonków bądź tylko przez jednego z nich, a nie zaliczające się do majątku osobistego. Przedmioty majątkowe nabyte w ten sposób stają się współwłasnością obojga małżonków.

Pod pojęciem przedmiotów majątkowych należy rozumieć między innymi prawa majątkowe takie jak własność i inne prawa rzeczowe, a także wierzytelności. Przedmiotem majątkowym w tym znaczeniu będą także sytuacje prawne w rodzaju posiadania czy ekspektatyw.

Prawną podstawą wyodrębnienia majątku wspólnego jest art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W myśl tego przepisu do majątku wspólnego należą w szczególności: pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków i środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Smyczyński: Prawo rodzinne i opiekuńcze. Warszawa: C. H. Beck, 2016, s. 83. ISBN 978-83-255-8393-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Smyczyński: Prawo rodzinne i opiekuńcze. Warszawa: C. H. Beck, 2016. ISBN 978-83-255-8393-4.